Mijn communicatieadviseur (lieftallige echtgenote) heeft me aangeraden om mijn blog over wetstenen in tweeën te knippen. Goed advies nooit in de wind slaan, dus daar gaat 'ie!
Heb je mijn vorige blog over wetstenen niet gelezen?
Klik hier voor wat achtergrondinformatie.
Korrels dus?
Jawel... maar qua samenstelling valt er ook nog wat te kiezen.
Grofweg (pun intended) zijn er twee categorieën:
Synthetische wetstenen
De meeste synthetische wetstenen zijn gemaakt van vermalen gruis, samengeperst tot een composiet met een bindmiddel. Dat heeft als voordeel dat de hele steen overal even grof is. Bij het slijpen weekt het gruis en bindmiddel los en komt op de steen te liggen. De "slurry" helpt me tijdens het slijpen en is dus een welkome gast.
Deze stenen worden vaak 5 minuutjes onder gedompeld in water zodat ze zich vol zuigen voor gebruik. Ze worden dan "soaking stone" genoemd.
Een variant op de synthetische steen is een diamondplate waarbij er heel fijn diamantslijpsel op een vlakke plaat geplakt wordt. Onverslijtbaar en daarom bij sommige slijp-gekkies favoriet.
Natuurlijke wetstenen
Natuurlijke stenen worden gedolven. Veel van deze stenen komen uit groeven in Japan en Amerika, maar ook uit Europa. Onder meer België (Coticule) en Slowakijke (Rozsutec) zijn bekend.
De fijnere stenen zijn vaak erg hard en zullen niet snel slijten.
Natuurlijke stenen hoef je niet onder te dompelen (wel nat maken) en worden daarom "splash-and-go" genoemd.
Onderhoud
Je kunt je voorstellen dat het midden van de steen veel meer actie ziet dan de randen.
Afhankelijk van het type steen treedt na verloop van tijd een holling op, omdat je daar veel geslepen hebt. Het fenomeen heet dishing omdat je na verloop van tijd soep uit je steen kunt slurpen.
Onderhoud van een wetsteen gaat...
Ja heel goed, met nog een wetsteen! (of een diamondplate).
Er zijn speciale stenen (heel grof, heel hard) die je wetsteen "fixen".
Een fixer (zoals die van Naniwa) maakt je slijpsteen dus plat en tevens kan het opgehoopte slurry verwijderen en daarmee wordt de steen weer poreus en kan hij beter z'n werk doen.
Slurry goed. Te veel slurry slecht.
Stroppen
Naast één of meerdere wetstenen en een fixer/diamondplate heeft een fanatieke slijper ook vaak een lederen strop in z'n arsenaal. Deze leren plak is vaak behandeld met een hele fijne compound (een schuurmiddel met deeltjes tot wel een 0,5 micron klein) en dient om de laatste micro-bramen die je tijdens het slijpen op de vouw van het mes veroorzaakt af te halen.
Nabehandeling met een strop is het verschil tussen scherp en bloédscherp.
Bovendien ruikt het lekker, zo'n plak leer.
Comments